The Online Treasury of Yiddish Poetry


דער „אױפֿן־װעב“ אוצר פֿון ייִדישע לידער

×

A Bisl Backgroundאַ קלײנער פֿאָן

One day, beezras hashem, there will be a bisl (ober zayer gut geshribn) background here!

Read by Victor Packer

Coney Island

קאָני אײַלענד

Translated by Henry Sapoznik

Sand and people.
People and sand.
On the sand a world of people.
On the people a sea of sand.
People dipped in sand.
People laid in sand.
People mixed in sand.
People soaked in sand.
Who is damp and
Who is dry
Who’s still wet fresh from the sea
Who’s all covered in mud
And who’s just dirty as can be
There’s no room, you’ll have to stand
And forget lying down
A mattress in the sand
A world stretches out there
Whole peoples
Whole races
Whole castes
Whole tribes
There are mountains of people
All thrown together
An entire “Internationale”
Spread in every direction
And everyone lies together
With no distinctions

Mixed in the muck and mire
A man and wife wallow
Scattered among the whole stockyard
Flesh and skin
Hands and feet and feet and hands
Hips, backs, loins atop the sands
Knees and thighs and hips
Rouged cheeks
Red lips
Everything is pressed together
Everything is squeezed together
There are limbs with limbs
There are limbs near limbs
There are limbs under limbs
There are limbs on limbs
It’s a clearinghouse of bones
A limb exchange

A hand gets to know a foot
While a foot ends up on a head.
An arm dukes it out with a knee
And a knee puts its foot down.
A neck kisses a stomach
And the stomach gets comfy with a rib.
A cheek meets a lip
And they make a trade.
A hand strays over a heart
And a heaaaaaaaaaart
Finally finds some skin.
A mouth plants itself on an ear
But the ear is deaf to it.
An elbow surrounded
A neck like a rope
So eyes threw the elbow
A stolen glance
And eyes look
Eyes twinkle
Eyes glance
Eyes glimmer
Eyes burn
Eyes devour man and wife
Hands lay entwined
Hands lay enshrined
Around bodies
Around hips
Around limbs
Around skins

There are couples
There are groups
And lovers
And brothers
But mostly strangers lie
With others
But this one and the other
And that one and the other
One winks at the other
And they peep at each other
It’s a display of bodies
A concourse of feet
Eyes appraise as they measure
Who’s a dish
And who’s a dog
Who leaves you wanting more
Who’s a nauseating bore
There, ugliness
And charm
Have all assembled by the shore

Beauty and crudity
Go hand in hand and
Launch a united front
Right there on the sand
Lithe young women lying
Sinuous and snaky
Just beside half-ton
Bountiful ladies
Bodies hued all red and brown
Singed by the sun
While their neighbors are
Swollen like a balloon
It’s an easy breezy world
Where clothes are mostly shed
Where skin is just barely covered
By a tiny piece of thread
So here lies temptation
And there, ostentation
Yet everything
Is dirt-encrusted,
Scattered, and slathered
Just try and unwind
You can literally drown
In the waves of rind from
Oranges
And bananas
And apples
Eggs
Pears
You trudge through their wrappers
And fall into disrepair

Near everyone is a sack
Filled to bursting and more
And everyone eats a portion
Or someone eats for four
Mouths work wonders, let me tell you
As they binge to beat the band
And inhale what’s at hand
Sandwiches filled
With sand

Oy! do the people
Have fun and
Oy! life on the sand is fun and
Long live Coney Island!
Everything is appetizing
Nothing is forbidden
It’s all easy, fine, and free
Those who want to meet someone
That’ll happen one, two, three
You sidle yourself over
Reaching with your hands
Suddenly, you’re good friends
There’s no reason to
Be alone
No one needs to be
Forced
No one needs to be
Coerced
One thing leads to another
And everyone’s nicely tanned
And laid out together
You don’t even need to talk
The eyes do all the talking
But if someone’s eyes make
You want to roam
All you need to do is move
From the sand into the foam

The ocean is a pleasure
You can cavort
And laugh, too
The sea is so friendly to Jews
It isn’t bothered by what you do
You go from the sand into the sea
Lively, happy and glad
At first still half-above
Then your whole body dunks under
Whole breakers
Whole waves
Soaking ribs
Soaking hips
And the water strokes, surrounds them
Like a lover his beloved
He whispers to her and splashes her
And flings her upside down
There are those who swim slowly, smoothly
And then break into a gallop
And those who swim on their back
Or on their side or belly, and there
Are those who go in headfirst with
Their feet up in the air
Those who splash and make a tumult
Those who swim all quiet and still
And the sea with its tricks
Does just what it will

There’s a couple in the water
Swimming together as a pair
Then a wave gives chase
Drives them off and splits them
And now one swims alone
Thrown far out beyond the tide
A wave drags him under and places
A bathing beauty at his side
He is old and she is young
He could be her dad
But the ocean keeps to itself
And pretends it doesn’t care
It throws them and it heaves them
And propels them as a pair
While waves beating
Hunting
Running
Accompanying everyone everywhere
Rhythmic, rhythmic
There are bodies
In the watery rips
Rhythmic, rhythmic
The cadences of hands
And feet and hips
Blustery lips and mouths
Gulp for air
And gasp there
With a very strange sigh:

EHHHHHHH . . . FRRRRRRRRRRRRRRRR
EHHHHHHH . . . FRRRRRRRRRRRRRRRR
EHHHHHHH . . . FRRRRRRRRRRRRRRRR
EHHHHHHH . . . FRRRRRRRRRRRRRRRR
EHHHHHHH . . . Ahhhhhhhhh
EHHHHHHH . . . Ahhhhhhhhh
EHHHHHHH . . . Ahhhhhhhhh
EHHHHHHH . . . Ahhhhhhhhh
Oh the water, dear old water
You’re so clear and you’re so blue
Oh the water, dear old water
Like a woman’s caressing you
OY!
OY!!
OY!!!
OYYYYYYYYY!
Suddenly all loud and clear
The sound of an old Jew way out there
Splashing himself from top to toe
OY!
OY!!
OY!!!
OYYYYYYYYY!
Leaning and preening
In the water
He splashes his head
OY!
OY!!
OY!!!
OYYYYYYYYY!
He moans and he groans
And rinses in a rush
And dunks and plunks himself
Like in a mikvah
As he makes the Sabbath
For himself
OY!
OY!!
OY!!!
OYYYYYYYYY!
When he gulps and he gurgles
And he makes a holy racket
BRRRIT’SCOLD
BRRRIT’SCOLD
BRRRIT’SCOLD
BRRRIT’SCOLD
He turns this way and that
And again till he’s sore
VAVAVAVAVAVAVVVO!
No more strength, no more.
זאַמד און מענטשן.
מענטשן און זאַמד.
אױפֿן זאַמד אַ װעלט מיט מענטשן.
אױף די מענטשן אַ ים מיט זאַמד.
מענטשן אײַנגעטונקט אין זאַמד.
מענטשן אײַנגעלעגט אין זאַמד.
מענטשן אױסגעמישט מיט זאַמד.
מענטשן אײַנגעװעגט אין זאַמד.
װער ס׳איז פֿײַכט און
װער ס׳איז טרוקן
װער ס׳אי׳ נאַס נאָר װאָס פֿון ים
װער ס׳אױסגעשמירט אין בלאָטע
און װער ס׳איז אױסגעפּאַטשקעט סתּם
ס׳איז צו געפֿינען קױם אַ פּלאַץ
ז׳איז זיך קױם אַװעקצולײגן
אױפֿן זאַמד אין אַ מאַטראַץ
האָט אַ װעלט זיך אױסגעצױגן
גאַנצע פֿעלקער
גאַנצע ראַסן
גאַנצע קאַסטען
גאַנצע שטאַמען
עס ליגן גאַנצע בערג מיט מענטשן
אָנגעװאָרפֿן דאָרט צוזאַמען
אַ גאַנצע „אינטערנאַציאָנאַל“
האָט דאַן זיך אױסגעשפּרײט
און אַלע ליגן דאָרט אין אײנעם
ס׳אי׳ נישטאָ קײן אונטערשײד

אױסגעמישט אין אײן געמײזעכץ
װאַלגערט זיך דאָרט מאַן און װײַב
אָנגעװאָרפֿן נאָר ביז גאַנץ איז געװען אַ „סטאַקיאַרד“
פֿלײש און לײַב
הענט און פֿיס און פֿיס און הענט
היפֿט און פּלײצעס רוק־און־לענד
קניִען פּולקעס און אױך היפֿטן
געפֿאַרבטע באַקן
רױטע ליפּן
אַלץ איז אײַנגעפּרעסט אין אײנעם
אַלץ איז אײַנגעקװעטשט אין אײנעם
עס ליגן גלידער דאָ מיט גלידער
עס ליגן גלידער לעבן גלידער
עס ליגן גלידער אונטער גלידער
עס ליגן גלידער אױף די גלידער
ס׳איז אַ בירזשע דאָרט פֿון אבֿרים
אַ „עקסטשײנדזש“ פֿון גלידער

אַ האַנט פֿאַרבײַט זיך מיט אַ פֿוס
און אַ פֿוס קריכט אױף אַ קאָפּ.
אַ אָרעם שפּאַרט זיך אָפּ אַ קני
און קני אַ פֿוס לאָזט זיך אַראָפּ.
אַ האַלדז צעקושט זיך מיט אַ בױך
און בױך באַקענט זיך מיט אַ זײַט.
אַ באַק באַגעגנט דאָרט אַ ליפּ
און מאַכן צעװישן זיך אַ בײַט.
אַ האַנט פֿאַרבלאָנדזשעט אױף אַ האַרץ
און האַאַאַאַאַאַאַאַרץ
דערלאַנגט צו גלײַך אַ הױט.
אַ מױל פֿאַרלײגט זיך אױף אַ אױער
און דער אױער מאַכט זיך טױב.
אַ עלנבױגן האָט אַ האַלדז
אַרומגעדריטן מיט אַ שטריק
האָבן אױגן עלנבױגן געװאָרפֿן
אַ גנבֿיש בליק אױפֿן זײ
און אױגן קוקן
אױגן פֿינקלען
אױגן בליקן
אױגן בליאַסקען
אױגן ברענען
אױגן פֿרעסן מאַן און װײַב
ליגן הענט די דאָרט געגאַרטלט
ליגן הענט די דאָרט געקלאַמערט
אַרום גופֿן
אַרום היפֿטן
אַרום גלידער
אַרום לײַב

ס׳ליגן פּאָרלעכס
ס׳ליגן גרופּן
און געליבטע
און פֿאַרװאַנדטע
נאָר אַמערסטן ליגן פֿרעמדע
גאָר אין גאַנצן אומבאַקאַנטע
אָבער אײנער מיטן אַנדערן
און אײנער מיטן אַנדערן
אײנער װינקט צום אַנדערן
אײנס קוקט דאָרט פֿונעם אַנדערן
ס׳איז אַ אױסשטעלונג פֿון קערפּער
ס׳איז אַ קאָנקורס דאָרט פֿון פֿיס
שאַצן אױגן מוז׳ זײ מעסטן
װער עס אי׳ שײן
און װער עס אי׳ מיאוס
װער עס אי׳ רײצנד גראַציעז
װער עס איז אָפּשטױסנד אָן טעם
ס׳האָט זיך העסלעכקײט
מיט חן
זיך פֿאַרײניקט דאָרט בײַם ים

צניעותקײט און מיאוסקײט
האָבן דאָרט באַנאַנד
געשאַפֿן אַ פֿאַרײניקט פֿראָנט
אױפֿן ברעגן זאַמד
ליגן שלאַנקע רוקנס דאָרט
פֿון יונגפֿרױיִשע לײַבער
צוזאַמען מיט
אַכט־ און צען־פּודיקע װײַבער
ליגן קערפּערס רױט און ברױן
אָפּגעסמאַליעט פֿון דער זון
אין שכנות מיט אַזאַ מין גוף
אָנגעשװאָלן װי אַ „באַלון“
ס׳אַניט פֿאַרהילטע פֿרײַע װעלט
מע װײסט כּמעט נישט פֿון קײן בגדים
די לײַבער אַ ביסל נאָך פֿאַרשטעלט
מיט אַ שטיקל פּיצל פֿאָדעם
ס׳ליגט דאָ רײץ
ס׳ליגט דאָרט פּוץ
נאָר אַלצדינג
װאַלגערט זיך אױף שמוץ
אָנגעװאָרפֿן אָנגעשלײַפֿן
און מע גיט זיך נאָר אַ דרײ
מע קען דערטרונקן פּשוט װערן
דאָרט אין שאָלעכץ אַלערלײ
פֿון מאַראַנצן
און באַנאַנעס
און פֿון עפּל
אײער
באַרן
מע טאָפּטשעט זיך אין דעם פּאַפּיר
און אַזױ עס װעט מען אַרן [?]

לעבן יעדן שטײט אַ קאָשיק
פֿול מיט עסן אָן אַ שיעור
און מע פֿרעסט אַרײַן אַן אָפּטײל
אָדער אײנער עסט פֿאַר פֿיר
די מײַלער אַרבעטן דאָרט מעשׂים
מע רײַבט די סעודה גאָר באַטעמט
און מע שטאָפּט זיך אָן מיט „סענדװיטשעז“
אָנגעפֿילט געפֿילט
מיט זאַמד

אאאאאאאאאאאאאײַ!
האָט מענטשל דאָרט הנאה
אויייייייייייייייייייייי! איז אױפֿן זאַמד דאָרט גוט
אַ געזונט אין קאָני אײַלאַנד!
צו אַלצדינג מאַכט צו אַפּעטיט
קײן זאַך איז דאָרט נישט פֿאַרבאָטן
אַלץ, אין געדולד, פֿראַנק און פֿרײַ
װאָס צו שליסן דאָרט באַקאַנטשאַפֿט
דאָרט איז אײנס און צװײ און דרײַ
זיך צוגערוקט צוגעטריט
אָנגערירט נאָר מיט אַ האַנט
שײן, ביסט שױן גוטע פֿרײַנט
מען דאַרף נישט רעדן
צו דער װאַנט
מען דאַרף קײנעם דאָ
נישט צװינגען
מען דאַרף קײנעם דאָ
נישט נײטן
אײנס און צװײ און
אײַנגעקלאַמערט שױן אײנער מיטן צװײטן
און מע ליגט אַ שײנעם טינט צוזאַמען אױסגעצױגן.
און פֿאַרשאָפּרן גאָר צו רעדן
ס׳רעדן שױן די אױגן
און טאָמער מאַכן אױגן אײנער
מיט דיר עס זאָל זײַן גראַם
בלײַבט ס׳אי׳ איבער נאָר צוּװאַרפֿן זיך
פֿון זאַמד אַרײַן אין ים

דאָרט אין ים איז אַ מחיה
מע קען שטיפֿן
מע קען לאַכן
דער ים איז גאַנץ פֿרײַנדלעך צו ייִדן
עס מישט זיך ניט אין פֿרעמדע זאַכן
איז אַרײַן פֿון זאַמד אין װאַסער
פֿרײלעך, לעבעדיק, און מונטער
און עס האַלבעט זיך שױן אײנער
און דער קערפּערט טונקט זיך אונטער
גאַנצע פֿאַליעס
גאַנצע כװאַליעס
שװענקן ריפּן
שװענקן היפֿטן
און דער װאַסער האַלדזט און גלעטעט
װי אַ געליבערט אַ געליבטן
ער שושקעט איר און פּליושקעט איר
און װאַרפֿט אַרױף איר און אַראָפּ
װער עס שװימט זיך לאַנגזאַם פּלאַסטיש
און װעט שטעלן אַ גאַלאָפּ
װער עס שװימט זיך אױפֿן רוקן
אױף אַ זײַטן, אױפֿן בױך
װער עס האַלט דעם קאָפּ אין װאַסער
און די פֿיס גאָר אין דער הױך
װער עס פּאַטשט און מאַכט אַ טומל
װער עס שװימט זיך רויִק, שטיל
און דער ים צו זײַנע שפּיצלעך
מאַכט מיט יעדן װאָס ער װיל

ליגט אַ פּאָרל אױפֿן װאַסער
שװימט צוזאַמען זאַלבע צװײט
גיט אַ יאָג זײ גלײַך אַ כװאַליע
און צעטרײַבט זײ און צעשײדט
שװימט זיך אײענער גאָר אַלײן
אָפּגערוקט פֿון יעדן װײַט
נעמט אַ כװאַליע און װאַרפֿט אים אונטער
„אַ בײטהינג ביוטי“ בײַ דער זײַט
זי איז יונג און ער איז אַלט
ער קען זײַן איר אַ טאַטע
דער ים, אָבער, ער טוט זיך זײַנס
און ער מאַכט זיך תּמעװאַטע
און ער װאַרפֿט זײ און ער שלײַדערט
אײנער קלאַפּט זיך אינעם צװײטן
און די כװאַליעס שלאָגן
יאָגן
לױפֿן
אַלעמען באַגלײטן
ריטמיש, ריטמיש
פֿונעם קערפּער צו
באַװאַסערדיקן ריס
ריטמיש, ריטמיש
שטרײַכן אָרעמס
װאַרפֿן הענט
און שטױסן פֿיס
און עס בלאָזן ליפּן, מײַלער
שעפּן לופֿטן צו דער פֿרײַ
און מע אַטעמט דאָרטן מיט אַ מאָדנע זיפֿצערײַ:

עעעעעעעעעע פֿרררררררררררררר
עעעעעעעעעע פֿרררררררררררררר
עעעעעעעעעע פֿרררררררררררררר
עעעעעעעעעע פֿרררררררררררררר
עעעעעעעעעע אַהההההההההההההה
עעעעעעעעעע אַהההההההההההההה
עעעעעעעעעע אַהההההההההההההה
עעעעעעעעעע אַהההההההההההההה
אױ, דער װאַסער טײַער װאַסער
אַזױ ק ל אָ ר און אַזױ ב ל ו י
אױ, דער װאַסער טײַער װאַסער
צערטלט אַלץ דאָ װי אַ פֿרױ
אױ!
אױ!!
אױ!!!
אױיייייייייייייייייייייייייייייייייייייייי!
הערט אַ קול זיך אין דער מיט
פֿון דער װײַטנס שטײט אַ ייִד
אױסקערט זיך אַרױף אַראָפּ
אױ!
אױ!!
אױ!!!
אױיייייייייייייייייייייייייייייייייייייייי!
און נײגט זיך און בײגט זיך
אין דער װאַסער
און פּליושקעט זיך בײַ דעם קאָפּ
אױ!
אױ!!
אױ!!!
אױיייייייייייייייייייייייייייייייייייייייי!
און ער סאָפּעט און ער קרעכצט
און ער שװינגט זיך אָפּ אױף גיך
און טונקט זיך
פּונקט װי אין אַ מיקװה
ער מאַכט זיך שבת
דאָרט פֿאַר זיך
אױ!
אױ!!
אױ!!!
אױיייייייייייייייייייייייייייייייייייייייי!
און ער אָכצעט און ער יאָכצעט
און ער מאַכט דאָרט אַ געװאַלד
ברררררררררררררררררס׳אי׳קאַלט
ברררררררררררררררררס׳אי׳קאַלט
ברררררררררררררררררס׳אי׳קאַלט
ברררררררררררררררררס׳אי׳קאַלט
גיט אַ קער זיך און אַ דרײ
און אַ דרײ זיך און אַ קער
װוּ־װוּ־װוּ־װוּ־װוּ־װוּ־װוּ־װוּ־װוּ־װאָ!
נישטאָ קײן כּוח מער.

1940
1940

The Poetדער דיכטער

Tomorrow, keyn eyn ore, I'll write zayer a fayne bio!

Resources

More on the poet:   Mayren Institute--another poem by Packer; NPR documentary on Packer; More on the poem:   The Paken Tregger translation issue featuring this poem; More on context:   The Yiddish Radio Project;

TOKENS

1)
2)
3)
4)
5)

Check usage of the tokens...
...by date (all poems)
...by poet (all poems)
...in this poem
...by poem (this poet only)
...by date (this poet only)
Creative Commons License
Except where otherwise noted, content on this site is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.